Een God die luistert Januari 2016
Het was laat op de avond. Ik kreeg een appje van mijn zoon. “Heb je het al gehoord? De discotheek in het dorp gaat dicht. Jullie gebed is verhoord”. “Ja, ik weet het. Maar dat jij het nog weet dat ik hier veel voor heb gebeden!”, was mijn reactie.
Het klopte. Ongeveer 19 jaar geleden liep ik op de zaterdagavond vaak met een jongen uit onze gemeente, rondom deze discotheek te bidden. Het centrum had een negatieve invloed op de jongeren van ons dorp. Met rijen stonden ze ’s avonds laat voor de ingang. Wij hadden iets: “God is toch zo groot, willen jullie niet leven voor Hem?” Op creatieve manieren baden wij voor de jongeren, voor de sluiting van het centrum. Het raakte ons in die tijd.
Langzamerhand veranderde mijn focus in gebed. Ik ging niet meer op zaterdagavond naar deze plek. Wel naar een andere hangplek voor jongeren met veel drugs- en alcoholgebruik. Heel gericht baden we met een gebedsgroep uit onze gemeente voor deze plek. Totdat dit ook minder onze aandacht kreeg.
Twee jaar geleden las ik in de krant: De hangplek is na een explosie deels ineengestort. De overheid besloot het gebouwtje vervolgens geheel op te ruimen. Nu stond in de krant: de discotheek gaat dicht.
Natuurlijk herinnerde ik me nog de tijd van alle gebeden en ik geloofde dat God gebeden verhoord. Toch... Het leven lijkt soms door te gaan, alsof er geen gebed is geweest. Gebeden zijn een herinnering geworden. Niet bij God!
Deze nieuwsberichten maakten dat voor mij duidelijk. God vergeet onze gebeden niet. Hij neemt het heel serieus, ook als de verhoring niet direct zichtbaar is en wij het bijna zijn vergeten. Het is zoals in Psalm 66:19a staat “Voorwaar, God heeft naar mij geluisterd..”. Hij is een luisterende God en op het juiste moment handelt Hij.
Het geeft mij verwachting. Er liggen nog meerdere gebeden van mij en vele anderen bij Hem. Wat gaat Hij nog meer doen? Eén ding weet ik zeker, als ons gebed de hemel raakt, dan gaat er iets, misschien beter gezegd, veel gebeuren.
